آرایه ادبی بیت اول: تشبیه علی به شیر / دل شب: تشخیص
آرایه ادبی بیت دوم: تشخیص (شخصیت بخشی به شب)
آرایه ادبی بیت سوم: واج آرایی در حرف “ش” / چشمه عشق: اضافه تشبیهی
آرایه ادبی بیت چهارم: تشبیه کلمات به در / کنایه: آویزه ی گوش کردن کنایه از به یاد سپردن و پند گرفتن
آرایه ادبی بیت پنجم: شخصیت بخشی: (فجر همچون انسان می بیند – آفاق همچون انسان سینه ای دارد که شکافته شده) / تضاد بین بیدار و خفته
آرایه ادبی بیت ششم: تلمیح به یتیم نوازی حضرت علی (ع) / تناسب بین شب و تاریکی – شب و شام
آرایه ادبی بیت هفتم: تلمیح به خوابیدن حضرت علی (ع) در بستر پیامبر و هجرت پیامبر / شخصیت بخشی به خطر در جمله آغوش داشتن
آرایه ادبی بیت هشتم: جناس بین دم و در / شخصیت بخشی به در
آرایه ادبی بیت نهم: جناس تام بین در و در / واج آرایی حرف “د” / تضاد بین بگذر و مگذر / شخصیت بخشی به در / کنایه: دست در دامن زدن کنایه از خواهش کردن
آرایه ادبی بیت دهم: شب روان کنایه از شب زنده داران خداشناس / شخصیت بخشی و جان بخشی به عالم در جمله جان عالم
معرکه ندی نامردی 😐